Atzo San Mamesera joan nintzen nire ama, neba eta kuadrilako lagun batzuekin. 17:45etan geratu ginen autobus geltokian. Ni Athletiren kamiseta eta bufanda hartu nuen. Nire neba Athletiren bandera, kamiseta, bufanda eta aurpegia margoztuta joan zen eta nire beste kuadrilako lagunak berdin. Lucia eta Anderren ama txano barregarri batekin joan zen. Ni azkenean aurpegia margoztu nintzen. Autobusan sartu ginenean, aurrez-aurrez guri laburpenak egiteko etorri zen praktiketako mutila ikusi nuen. Bera ere San Mamesera zioan bere lagunekin. Zelako kasualitatea.
Autobusetik jaitsi eta 10.000 pertsona baino gehiago ATHLETIREN KAMISETAREKIN joan zen. Ez zenuen ikusten pertsona batabez BARTZELONAKO kamisetarekin.

Giro handia zegoen eta San Mameserako kale luze eta handi horretatik, kotxe eta limusina izugarriak pasatzen ziren Athletiren omenez. Pertsona batek kotxe baten gainean igo eta Athletiren kanta hasi zen abesten. Guztiak hasi ziren abesten eta barrezka. Lucia eta ni barrezka hasi ginen gelditu gabe. San Mamesera sartu ginen gutxi gora-behera 20:30etan, kontzertuak zeuden. Geroago Miluze lehen presentatzen zuen neska hitz egiten hasi zen eta jolas batzuk egin genituen gradetatik.
Partidua hasi zenean tortila bokata hasi nintzen jaten.
Gola sartu zutenean Athletikoek, guztiak zutik eta bufandak mugitzen hasi zen mundu guztia.
Galdu ZUTEN, baina jendea oso harro zegoen egin zuten partiduaz.
Amaitu ondoren, metroz etorri nintzen. Oso nekatuta negoen eta hortzak garbitu eta ohera sartu nintzen.
" BI KOLORE, SENTIMENDU BAT"